24 de diciembre de 2006

4

Frases famosas

Seguro que a más de uno le suena una frase y es capaz de decir de que película es incluso sin haberla visto, porque hay frases que quedan en el recuerdo. Aquí os dejo algunas de ellas que seguro recordareis todos.











1

Respuesta

Para todos aquellos que andan buscando una respuesta a todos su problemas les dejo un vídeo muy importante de 42 segundos, seguro que os ayudará el resto de vuestra vida.

21 de diciembre de 2006

1

Escapar


- Si pudieras escapar, ¿a dónde irías?
- Me encerraría en mi habitación.
- ¿Por qué?, si eres libre.
- Porque la libertad me da miedo, hay demasiadas cosas ahí fuera que pueden hacerte daño.

14 de diciembre de 2006

3

Raponchi

Parece que el mundo se ha olvidado de la granciosa Raponchi. Esa rana que vivía en la camiseta de un niño porque cierto día éste se cayó encima suya.
La serie en sí tiene poca historia pero se sigue recordando en nuestras mentes, yo por ejemplo a cualquier rana que veo la llamo Raponchi.

Para los que no lo recuerden aquí les pongo un par de imágenes de la serie, ¿habrá alguien que se de cuenta de que la veía?

28 de noviembre de 2006

1


Cógeme en tus brazos,
abrázame.

Tócame con tus labios,
bésame.

Rózame con tu piel,
acaríciame.

Calma mi lado salvaje,
dómame.

Pues tan solo soy una bestia,
deseando unicamente una cosa,
ámame.

18 de noviembre de 2006

1

Manifiesto del mal blogger

¡Bloggers del mundo, únanse a este manifesto!

¿Están hartos de que les recuerden lo mal que llevamos nuestro blog?
¿Están hartos de los viejos consejos de siempre? (escribe regularmente, ten una temática definida, haz entradas concisas, no pongas tantos videos, etc…)

Porque teniendo en cuenta que:
I. Nunca vamos a conseguir miles y miles de visitas ni, muchísimo menos, ganar dinero con nuestro blog, ni conseguir el Pulitzer, ni ser recordados por el…
II. No creemos que la calidad de un blog venga marcada por su número de visitas ni por la cantidad de páginas que lo enlacen.
III. Sabemos y aceptamos que el 80% de nuestras visitas procederán de nuestros colegas, y estamos felices con ello (O como mínimo, nos conformamos), o simplemente serán nuestras propias visitas las que suban el contador.
Y, sobretodo:
IV. No escribimos para satisfacer al lector, sino para satisfacer nuestras ansias de escribir y comunicar. Si sólo a diez personas les gusta nuestro blog, estaremos tan felices como si les gusta a mil.

Manifestamos que:
V. El miedo a que un post no guste provoca una retorcida forma de autocensura. Una autocensura que coarta nuestra libertad artística y comunicativa. Nosotros no somos medios de comunicación forzados a vigilar nuestra popularidad. Tenemos el privilegio de no tener miedo al mercado ni a las críticas ni a los administradores fascistas… ni al olvido. ¡No lo tengamos!
VI. Es posible que seamos felices si uno de nuestros post se hace popular y se difunde por la blogosfera. Pero nos comprometemos a no buscarlo, ni escribiendo lo que consideráremos más popular, ni de ninguna otra forma.
VII. Somos personas complejas, no maquinas especializadas. Por ello, escribiremos aquello que nos apetezca compartir, sin importar su temática ni su idoneidad.
Y, en resumidas cuentas:
VIII. Este es mi blog.
IX. Yo me pago y me doy el vuelto.
X. Si a alguien no le gusta, está invitado a quejarse.

¡Si eres un blogger auténtico haz de este manifiesto algo tuyo!
a. Si no te gusta parte del texto o te apetece añadir algo, cámbialo sin complejos.
b. No cites de donde has sacado este manifiesto.
c. No digas quien ha escrito este manifiesto.
d. Ni se te ocurra poner un link a este post que estás leyendo, a no ser que sea para criticarlo o para anunciarlo sin hacerlo tuyo.
e. Es posible que estés leyendo este manifiesto en un blog y no sepas si lo ha escrito el dueño o no del blog. ¿Acaso importa?

Porque todo blogger tiene derecho a ser mal blogger, y estar orgulloso de ello.

15 de noviembre de 2006

1

¿Quien necesita el photoshop para pintar?

No tengo palabras para describirlo, y seguro que cuando lo veáis os quedáis igual.

12

Pocoyo

Para los que creen que la televisión ya no tiene nada interesante les voy a sorprender. Debido a que desde hace un par de meses gano media hora más de vida todas las mañanas he descubierto en la televisión los dibujos de Pocoyo.

Se trata de un niño pequeño llamado Pocoyo que va vestido de azul siempre.


Este niño tiene unos cuantos amigos tales como:
Eli, la elefanta.
Lula, el perro.
Pato, el pato.
Y Pajaroto, el pájaro, aunque este último lo único que hacen es despertarle de vez en cuando porque en su versión original se llama "el pájaro durmiente".


Los dibujos consisten en que Pocoyo va descubriendo cosas del mundo y se rie de todo. De vez en cuando se puede ver a su amiga Eli bailando (¿un elefante rosa bailando?). También el pobre Pato termina desesperado más de la mitad de las veces. Así que con esta conclusión me da que están haciendo que los niños apendan a soportar mejor las drogas xDD


Y después de todo esto os dejo un enlace a un blog muy interesante sobre juegos de mesa, seguro que encontráis muchos interesantes:
Total board gamer

31 de octubre de 2006

1

No money no fun

Una muestra más de que en este mundo para hacer algo divertido, entretenido e interesante hace falta tener mucho dinero.


25 de octubre de 2006

1

Descubriendo una vida nueva

Me encuentro en el aula de libre acceso de la universidad y para mi sorpresa resulta que hay más gente que en clase.

Según me vendieron a mi este aula era para estudiar o hacer algunas cosas cuando no te daba tiempo a volver a casa y tenías un rato libre, pero me da a mi que menos del 10% de las personas que hay está estudiando.

Ahora mismo estoy oyendo, gracias a una amable persona que está tres filas delante mia, a Cálico electrónico, será que estudia la manera de hacer de esta sala una zona de cine.

Unimos además la persona que está detrás mia pidiendo todo el rato una contraseña, pero no de cualquier forma, sino gritando a alguien que tiene al lado "¡¡dame la contraseña!!", será que le va la vida en ello.

Añadimos también a uno que está comentando lo que ha pasado con el fútbol, se lo está diciendo a un chico que está con él en el ordenador pero nos estamos enterando todos.

Y me dirán que uno solo escucha las cosas cuando está atento a ellas, pero sinceramente cuando no tienes nada del otro mundo es difícil, me siento como un loco que oye miles de voces y se dispone a matar a todos simplemente por no aguantarlos xDD

Después de comentar todo esto me queda dar mi gran frase de mi descubrimiento: la vida en la universidad muere en las aulas.

18 de octubre de 2006

1

Frases célebres

"La experiencia es esa maravillosa cosa que nos permite reconocer un error cuando lo volvemos a cometer."

1 de octubre de 2006

0

Las 10 mentiras de la universidad

Ya que mañana empiezo la universidad de nuevo (aunque si saber como cuadrar mi horario después de estar todo el día de hoy con ello), que mejor que poner un clásico para todos los universitarios. Seguro que más de uno al leerlo se recuerda diciendo esas frases.

  1. Cuando yo estudié esa asignatura, el temario era mucho más difícil... (por compañeros de cursos superiores al tuyo)
  2. Un amigo conoce a un amigo que terminó la carrera año por año...
  3. En las convocatorias de septiembre y diciembre no te presentes a los examenes... ¡No hay quién lo saque!
  4. El profesor de esa asignatura ha aflojado bastante... Hace algunos años... (idem a la primera)
  5. Este curso voy a empezar a estudiar desde el principio... (todo un clásico)
  6. ¡Eso nunca se dió en el temario de clases! (después de un examen)
  7. Que si... Nos tomamos algo rápido en la cafetería y nos ponemos a estudiar...
  8. En navidades aprovecharé para ponerlo todo al día...
  9. En julio/septiembre desde que termine los examenes me apunto al gimnasio...
  10. Ah... ¿cómo? ¿Los cálculos de la práctica en grupo no los hacías tú?

29 de septiembre de 2006

0

Frases célebres

"Si usted intuye que hay cuatro posibilidades de que una gestión vaya mal y las evita, al momento aparecerá espontáneamente una quinta posibilidad."
Ley de Murphy

25 de septiembre de 2006

0

Mi vida

A veces pongo mi vida aquí, cierto, pero desde hace un par de meses he intentado dejar de poner cosas aquí de mi vida, algo que no puedo hacer ahora.

Para los que lo sepan y los que no os digo que el día 21 de este mes me operaron de la vista, para quitarme por fin esa dependencia de las gafas y lentillas.

De momento tengo dificultad para ver de cerca y esas cosas, por lo que no estoy muy inspirada, pero que sepais que es algo normal y dentro de poco mi idea es mejorar esto un poco y tratar de alguna cosa que me interese, o de todas en general ya que estamos.

Si alguien quiere saber más de mi evolución día a día lo podrá encontrar en mi fotolog que he convertido en mi agenda personal, pero en la que todo el mundo puede enterarse de lo que hago o dejo de hacer a lo largo de cada día.

Pues eso, que hasta aquí ha llegado contar mi vida en este sitio.

Mi fotolog es http://www.fotolog.com/freisaysa/

Hasta la próxima surfistas de la web.

24 de septiembre de 2006

1

Arquitectura

Hoy para sorprenderme hasta a mi misma pongo fotos de edificios o lugares que me han llamado la atención.

















Si alguien quiere ver estos edificios o encontrar muchos más solo tiene que dar una vuelta por Madrid, porque a pesar de lo que digan en Madrid también hay obras de arte en forma de edificios.
1

Frases célebres

"El gato se hace el muerto para que lo dejen dormir la siesta."

Ramón Gomez de la Serna.
1

Frases célebres

"Quien mucho abarca, poco aprieta."

Refranero popular.

16 de septiembre de 2006

10

¿Ser o no ser pijo?

Seguro que más de uno se lo ha planteado alguna vez, y si no lo ha hecho es porque no se ha parado a pensar que tienen los pijos. Vamos a hacer un ranking de las cosas buenas y malas que tiene ser pijo:

- Tener un conjunto de ropa para cada hora del día.
Punto a favor: si eres un patoso que se mancha con todo puedes cambiarte de ropa sin tener que recurrir a la que está arrugada detrás del armario.
Punto en contra: buscar algo que quieras en ese momento es imposible, si aparece bien y sino pues a buscar un armario más grande donde tenerlo todo ordenado.

- No comer en cualquier sitio.
Punto en contra: esto implica no volver a comer un bocata de chorizo o calamares, renunciar a las tardes con los amigos en el mcDonald comiendo cada uno 3 hamburguesas de 1€.
Punto a favor: en los sitios donde comas habrá aire acondicionado en verano, calefación en invierno.
Punto en contra: olvidate de comer con las manos, si no sabes pelar una manzana con cuchillo y tenedor estás perdido.

- Tener coche nuevo al cumplir los 18.
Punto a favor: ya tendrás tiempo para sacarte el carnet (un año exáctamente) y poder conducir el descapotable o bmw en su defecto.
Punto en contra: ¿alguien encuentra uno?
Punto a favor: si caes en siniestro total ten por seguro que papi te comprará uno al día siguiente con más extras y que vale más.

- Comprar ropa de marca
Punto en contra: olvida visitar el carrefour y comprar lo primero que veas, si pisas un centro comercial tiene que ser el corte inglés y no se te ocurra salir de las secciones reservadas para la crem de la drem.
Punto a favor: siempre sabrán que regalarte, porque si lleva un cocodrilo o un caballo cosido te gustará fijo.
Punto en contra: si tienes frio no puedes pasar a un chino a comprar nada, serás desterrado si no te pasas a comprar en tiendas especializadas unos guantes por 6€ mínimo.

- Lo último en tecnología.
Punto a favor: el primer mp3 que tengas será un ipod de 30Gb, acompañado del mejor ordena de hp que serán como 2000€ la caja, no importa que lleve dentro, si es caro será lo mejor.
Punto en contra: no puedes saber nada de informática, no puedes abrir la caja, no puedes saber que es un formateo (pues con llevarlo a donde lo compraste te lo arreglan), no sabrás la existencia de firefox porque no viene preinstalado.
Punto a favor: nadie te llamará para pedirte que le arregles el ordena.
Punto en contra: esto....
Punto a favor: si empieza a ir lento y tiene 3 meses te comprarán otro, está claro que se ha quedado viejo.
Punto en contra: pues...
Punto a favor: tendrás una cámara digital de unos 8 megapixels como mínimo, además de una reflex para hacerle fotos a la mascota.

- Mascota
Punto en contra: no podrás tener un hamster o un pez, los animales que se tienen son serpientes, iguanas, hurones, caballos, perros de raza, etc... sabrás que animal comprarte porque no valdrá menos de 300€
Punto a favor: no habrá que sacar al perro a pasear puesto que en el chalet estará suelto todo el día.

- Casa
Punto a favor: vives en un chalet y sabes que el día que te independices tendrás un chalet igual de grande a 500 metros, porque independizarse para irse más lejos es un suicidio.

- Estudios
Punto a favor: no importa que estudies ni lo mal que se te dé, al final tendrás un título de administración de empresas.
Punto en contra: todos los sitios donde estudies tendrás que ir con uniforme limitando tu capacidad de expresión.
Punto a favor: hay taquillas donde dejar los libros y no tener que llevartelos a casa, y mucho menos para estudiar, ya se encarga papa de la nota de los exámenes.

- Música
Punto en contra: no puedes escuchar heavy porque te va a corromper como persona y hará que te guste la sangre.
Punto a favor: no tienes que pensar que te gusta, te lo dan todo hecho, una cadena de música te dice que canciones son buenas, cuales son éxitos y cuales son chachis para ligar.

- Ligues
Punto en contra: no estarás nunca con nadie que sea diferente a ti en cuanto a gustos.
Punto a favor: todas las solteras de más de 17 querrán salir contigo porque se les va a pasar el arroz, así que tienes para elegir aunque poca elección hay ya que vestirán igual, hablarán igual y les gustará lo mismo.


Mi imaginación no da para más así que hagamos el recuento:
Puntos en contra: 10
Puntos a favor: 15
¿Queda alguna duda de lo que hay que hacer? Está claro que lo bueno en esta vida es saber donde nacer, si no has elegido nacer en el seno de una familia pija olvidate de todas las ventajas que tienen.

15 de septiembre de 2006

4

¿Un blog?¿Para qué?

Cuantas veces ha pasado eso por mi mente, ¿para qué quiero un blog? Nunca tengo nada interesante que contar. Siempre que se me ocurre algo luego no se plasmarlo. Para que escribir en un sitio que no te lee nadie, para eso mejor seguir con el diario.

Pero quizá es esa faceta que tenemos todos que nos obliga a comunicarnos. No hay nada que decir pero siempre queremos ser escuchados, saber que hay alguien al otro lado prestandonos un poco de su atención. Y la alegría que da ver un comentario de alguien que ni te imaginabas que pasaría por aquí.

O las desilusiones cuando ves algo que mola, te lo trabajas y no te comenta nadie, o en todo caso fuera de los bits te dicen que ese tipo de artículos no les gustan.

¿Cómo acertar cuando la comunicación es unidireccional? Siempre escribo a un vosotros imaginando que al menos dos personas lo van a leer, es como hacerme creer a mi que hay alguien que se pasará por aquí y dirá "mira me ha nombrado", o simular que tienes X lectores todos los días y están esperando una actualización de algún tipo.

Hace tiempo me metí en el mundo de los fotolog y el simple hecho de que me limiten a una foto por día me hace actualizar contínuamente, buscar una foto interesante y poner algún texto que pueda gustar, porque no quiero perder ese día que me dan. Hay gente que comenta solo de la foto cuando he puesto un texto currado o gente que comenta del texto cuando he puesto la primera foto que me he encontrado.

Nunca llueve al gusto de todos, o eso dicen, por eso cuando se intenta llegar a más gente es cuando ves que no llegas a tantos como quisieras, o que simplemente se delatan los que están en contra.

Por eso que mejor que escribir para mi misma. A partir de hoy declaro que este blog va dedicado a mi persona. Porque yo busco la información, porque soy la que leo mis artículos después de mucho tiempo, porque borro mensajes de publicidad, porque me molesto en poner un contador, porque intento meterle mano al código para apañarlo y que quede chulo, en definitiva porque es una parte de mi.

Y si alguien tiene algo en contra que opine ahora o lo haga cuando quiera xDDDD

4 de septiembre de 2006

6

Publicidad oculta

Recetas para promocionar tu blog:
- Un amigo extraño.
- Una guitarra.
- Un metro (de los subterráneos).
- Unas monedas.
- Una cámara.

Enséñale a tu amigo una guitarra en una boca de metro, di que tienes una cámara y el resto de la preparación te la pondrá él.

Resultado: Cuando tu amigo vea su foto en tu blog las visitas de éste y los comentarios subirán como la espuma. ¿Hacemos apuestas?

Forfy
1

Curso de bordería

Muchas veces me he preguntado como mejorar mi bordería (a parte de ver y aprender de House), y por casualidades de la vida, cuando hacía un alto para descansar un poco de las mates he encontrado un curso de como ser borde. Creo que hoy mi mente está saturada de tanta información, pero aun así aprenderé de este curso.

él:¿Puedo invitarte a un trago?
ella:En realidad preferiría que mejor me dieras el dinero.

él:Estoy seguro que podría hacerte muy feliz.
ela:Por qué? ¿Ya te vas?

él:Que dirías si te pidiera que te casaras conmigo?
ella:Nada. No puedo hablar y reirme al mismo tiempo.

él:¿Me puedes dar tu nombre?
ella:¿Por que? ¿No tienes tu uno?

él:¿Vamos a ver una película?
ela:Lo siento. Ya la ví.

él:Dónde has estado toda mi vida?
ella:Escondiéndome de ti.

él:¿No te he visto en otro lado?
ella:Si. Por eso ya no voy por allí.

él:¿Esta libre este asiento?
ella:Si, y si te sientas también éste.

él:Así es que, ¿A qué te dedicas?
ella:Soy travestí.

él:Hola preciosa, ¿Qué signo eres?
ella: De negación.

él:Tu cuerpo es como un templo.
ella: Lo siento, pero hoy no hay misa.

él:Si te viera desnuda moriría feliz.
ella: Si yo te viera desnudo, probablemente moriría de risa.

él:¿Donde has estado toda mi vida?
ella: Donde estaré el resto de tu vida: en tus sueños.

él:Soy fotógrafo. He estado buscando un rostro como el tuyo.
ella: Yo soy cirujana plástica. También he estado buscando un rostro como el tuyo.

él: Hola, ¿No salimos juntos una vez? o ¿Tal vez dos?
ella: Debió haber sido una. Nunca cometo el mismo error dos veces.

él: ¿Cómo hiciste para ser tan bella?
ella: Probablemente me toco la parte que te correspondía a ti.

él: ¿Saldrías conmigo el sábado?
ella: Lo siento, pero me va a doler la cabeza el fin de semana.

él: Tu rostro hace que la gente se vuelva a mirarte.
ella: Y el tuyo hace que se le vuelva el estomago.

él: Vamos, no seas tímida. Dime algo.
ella:Ok ¡Lárgate!



Y después de todo esto os dejo un enlace a un blog muy interesante sobre juegos de mesa, seguro que encontráis muchos interesantes:
Total board gamer

3 de septiembre de 2006

0

Mis viajes

He decidido apuntar todos los sitios en los que he estado, pero la lista es demasiado larga. Para los que quieran cotillear un rato os dejo mi lista provisional, ya iré añadiendo cuando me aburra.


Tagzania: Saysa

31 de agosto de 2006

2

Nuevas normas del castellano

Lo que voy a poner es un mail pero me la suda, creo que es un tema bastante importante, debemos adaptarnos o morir. ¿Alguien tiene una bala de sobra para poder suicidarme?


En vista de la evolución del castellano en los últimos años, debido a las aportaciones realizadas por los jóvenes, la Real Academia de la Lengua dará a conocer, la reforma modelo 2007 de la ortografía española, que tiene como objetivo unificar el español como lengua universal de los hispanohablantes.

Será una enmienda paulatina, que entrará en vigor poco a poco, para evitar confusiones.

La reforma hará más simple el castellano, pondrá fin a los problemas de otros países y hará que nos entendamos de manera universal quienes hablamos esta noble lengua.

La reforma se introducirá en las siguientes etapas anuales:

Supresión de las diferencias entre c, q y k. Komo despegue del plan, todo sonido parecido al de la k será asumido por esta letra. En adelante pues, se eskribirá: kasa, keso, Kijote...

Se simplifikará el sonido de la c y z para igualarnos a nuestros hermanos hispanoamericanos ke convierten todas estas letras en un úniko fonema "s". Kon lo kual sobrarán la c y la z: "El sapato de Sesilia es asul".

Desapareserá la doble c y será reemplasada por la x: "Tuve un axidente en la Avenida Oxidental".

Grasias a esta modifikasión, los españoles no tendrán desventajas ortográfikas frente a otros pueblos, por su estraña pronunsiasión de siertas letras.

Asimismo, se funden la b kon la v; ya ke no existe diferensia alguna entre el sonido de la b y la v. Por lo kual, a partir del segundo año, desapareserá la v.

Y beremos kómo bastará kon la b para ke bibamos felises y kontentos.

Pasa lo mismo kon la elle y la y. Todo se eskribirá kon y: "Yébeme de paseo a Sebiya, señor Biyar".

Esta integrasión probokará agradesimiento general de kienes hablan kasteyano, desde Balensia hasta Bolibia.

La hache, kuya presensia es fantasma, kedará suprimida por kompleto.

Así, ablaremos de abas o alkool. No tendremos ke pensar kómo se eskribe sanaoria y se akabarán esas komplikadas y umiyantes distinsiones entre "echo" y "hecho". Ya no abrá ke desperdisiar más oras de estudio en semejante kuestión ke nos tenía artos.

A partir del terser año de esta implantasión, y para mayor konsistensia, todo sonido de erre inisial y se eskribirá kon doble r: "Rroberto me rregaló una rradio".

Para ebitar otros problemas ortográfikos, se fusionan la g y la j, para ke así, jitano se eskriba komo jirafa y jeranio komo jefe. Aora todo ba kon jota: "El jeneral jestionó la jerensia".

No ay duda de ke esta sensiya modifikasión ará ke ablemos y eskribamos todos kon más rregularidad y más rrápido rritmo.

Orrible kalamidad del kasteyano, en jeneral, son las tildes o asentos.

Esta sankadiya kotidiana jenerará una axión desisiba en la rreforma; aremos komo el inglés, ke a triunfado universalmente sin tildes. Kedaran ellas kanseladas desde el kuarto año, y abran de ser el sentido komun y la intelijensia kayejera los ke digan a ke se rrefiere kada bokablo. Berbigrasia: "Komo komo komo komo!"

Las konsonantes st, ps o pt juntas kedaran komo simples t o s, kon el fin de aprosimarnos lo masimo posible a la pronunsiasion iberoamerikana.

Kon el kambio anterior diremos ke etas propuetas okasionales etan detinadas a mejorar ete etado konfuso de la lengua.

Tambien seran proibidas siertas konsonantes finales ke inkomodan y poko ayudan al siudadano.

Asi, se dira: "¿ke ora es en tu relo?", "As un ueko en la pare" y "La mita de los aorros son de agusti".

Entre eyas, se suprimiran las eses de los plurales, de manera ke diremos "la mujere" o "lo ombre".

Despues yegara la eliminasion de la d del partisipio pasao y kanselasion de lo artikulo. El uso a impueto ke no se diga ya "bailado" sino "bailao", no "erbido" sino "erbio" y no "benido" sino "benio".

Kabibajo asetaremo eta kotumbre bulgar, ya ke el pueblo yano manda, al fin y al kabo. Dede el kinto año kedaran suprimia esa de interbokalika ke la jente no pronunsia.

Adema y konsiderando ke el latin no tenia artikulo y nosotro no debemo imbentar kosa ke nuetro padre latin rrechasaba, kateyano karesera de artikulo.

Sera poko enrredao en prinsipio y ablaremo komo fubolita yugolabo, pero depue todo etranjero beran ke tarea de aprender nuebo idioma resultan ma fasile.

Profesore terminaran benerando akademiko ke an desidio aser rreforma klabe para ke sere umano ke bibimo en nasione ispanoablante gosemo berdaderamente del idioma de "Serbante y Kebedo."

Eso si: Nunka asetaremo ke potensia etranjera token kabeyo de letra eñe. Eñe rrepresenta balore ma elebado de tradision ispanika y primero kaeremo mueto ante ke asetar bejasione a simbolo ke a sio korason bibifikante de istoria kastisa epañola unibersa.

26 de agosto de 2006

6 de agosto de 2006

2

Sentimientos confusos

Hace tiempo que quiero recordar al mundo algo que jamás debía haber caído en el olvido, por fin hoy mi gran amigo youtube me ha mostrado el camino. Realmente no sé si este vídeo puede ser dañino para mentes débiles, quizá caiga un gran mito al verlo pero me parece que este hombre ha caído ya bastante. Yo cada vez que lo veo tengo un sentimiento distinto, a veces me hace reír, a veces llorar, a veces siento vergüenza... esto es cuestión de cada uno, así que mejor lo veis y opináis que os sugiere. Espero que vuestra visión del mundo se amplíe.

5 de agosto de 2006

0

Windows cola

Me han pasado las novedades de los mocosos, van a sacar un ventanas innovador, para atraer a más público, os presento al ventanas vista

winrefres


Y como alma de informática retorcida que tengo dentro al ver ese nuevo producto me asaltan varias dudas:

- ¿Sacarán el service pack light? Para evitar que los troyanos nos hagan engordar.
- ¿Sacarán la versión profesional? Vista cola, para los grandes expertos.
- ¿Saldrán errores? Su refresco se ha abierto incorrectamente, por favor ponga de nuevo la anilla y vuelva a abrirlo.
- ¿Habrá pantallazos azules? Ha habido un error al servir su refresco, ahora pasa a ser blue tropic.
- ¿Como serán las recuperaciones de errores graves? Vista ha localizado un error al servir el refresco así que absorberá todo lo servido en el vaso.

Creo que por hoy ya está bien de poner chorradas, solo es para demostrar al mundo que me ha impactado mucho que ahora intenten conquistar la bebida.

1 de agosto de 2006

1

Horatio es el rey

No he podido evitar dedicarle esto a Horatio Caine. He llegado tarde a cenar y por lo tanto me ha dado para ver el episodio de hoy. Pero he podido ver la demostración de que es el rey.
Pongo la situación: hay una bomba que va a destruir el mundo (miami) y Horatio se acerca despacio hacia ella. Ve que hay dos cables que se enganchan al contador y se queda mirándolos. Mueve la mano hasta el lugar de unión y duda. El reloj sigue en marcha y cada vez hay menos tiempo. Horatio se decide a desconectar la bomba y por lo tanto actúa para desconectarlo, avanza la mano con decisión y... arranca los dos cables a la vez.
Es realmente increíble lo que acaba de hacer Horatio, en todas las películas los asesinos ponen un solo cable para desconectarla pero para Horatio se lo han puesto tan difícil como que tiene que quitar los dos únicos cables que lo unen.
Una vez más este hombre me termina sorprendiendo.

horatio

11 de julio de 2006

0

Naturaleza

Ya sé que muchos odiáis los vídeos que pongo y esas cosas pero creo que este no dejará indiferente a nadie. Para que veáis lo lista que es la naturaleza a veces.

6 de julio de 2006

2

Quererte

Veo a gente proclamar
al mundo entero
que ha encontrado su otra mitad,
que no pueden vivir sin ello,
pues han descubierto
que la vida
no tiene sentido
si deben estar
como sin haberlo conocido.

Se sienten completos
cuando están cuerpo con cuerpo,
como si fueran dos imanes
que funden su unión,
y se encuentran vacios
si no pueden verlo,
cual atardecer
sin su sol.

Pero ese sentimiento
no forma parte de mi,
y de mi ser,
en cambio me siento amar,
y a un nivel aún más alto
que lo que estas personas declaran,
pues yo sé
que soy capaz de vivir sin ti.


Sé que soy capaz
de enfrentarme al mundo,
y salir victoriosa
si no estuvieras a mi lado.
No siento la necesidad,
de estar juntos
para que me completes como persona,
pues mentalmente
me siento siempre cerca tuya,
y es lo que importa.
No tengo necesidad de ti,
como el mundo declara
que tiene que ser,
y esa no-necesidad
me hace darme cuenta
que te quiero aun más.

Te quiero
porque no te necesito,
te quiero
porque puedo sobrevivir sin ti,
te quiero
porque soy una persona completa,
te quiero
porque a pesar de ello
quiero que estés en mi vida.

Quiero que me veas
crecer como persona,
quiero que me veas
conseguir méritos por mi misma,
quiero que me veas
luchar por lo que creo,
quiero que me veas
descubrir el mundo.

Quiero compartir contigo
mis grandes momentos,
quiero compartir contigo
mis grandes desgracias,
quiero compartir contigo
mis preocupaciones,
quiero compartir contigo
todos mis sentimientos,
quiero compartir contigo
todo mi tiempo.

18 de junio de 2006

4

Un recuerdo

Todos hemos visto en nuestra vida series que nos han gustado mucho y seguro que guardamos un recuerdo especial de ellas. Yo tengo pocas pero supongo que esos momentos a los más forofos nos ha arrancado esa lagrimita.
En David el gnomo el último episodio, la serie no es que me encantara pero el final me lo hizo pasar realmente mal. Recuerdo que la echaban antes de ir al cole y me fui llorando amargamente a clase cuando vi el final. Cuando se van al bosque a cumplir con el final de su vida y se convierten en árboles, dejando al pobre zorro solo mirandolo. Aun se me encoge el alma al recordar ese momento y no sé si actualmente sería capaz de poder volver a ver ese episodio. No sé actualmente si lo que me afectó es que murieran o el ver al pobre zorro solo por el mundo, los animales son mi debilidad.
Para romper un poco este momento de tristeza os pongo el ending que no es tan conocido como la canción principal pero a mi por lo menos me gusta.


Luego está la serie de Jackie y Nuca, aunque parece que ese no era el nombre de la serie pero los que la conozcan me entenderán. Hace poco me la bajé porque no la recordaba muy bien y se me ocurrió ver el último episodio. Un gran error pues también es triste, al menos para mi. Los ositos deben irse al bosque y no acercarse más al niño pues corren peligro de que los cacen, no sé como les pueden poner finales así a los niños que luego salimos traumatizados.

Y por ultimo lo que más me marcó, la muerte de Vegeta, digamos que durante los episodios anteriores te mostraban que era un hombre fuerte e independiente, pero en ese momento sacrificó su vida por salvar a los niños. Es indescriptible ese momento y más aún el decir que durante toda esa tarde no sañí de mi habitación llorando su muerte porque no lo merecía.
Poca gente recuerda la muerte de Vegeta y muchos incredulos preguntan si no murió varias veces, Vegeta solo murió una vez y lo hizo por todo lo alto.
Y de regalo para los forozos este gran video de Dragon Ball, espero que lo disfruteis tanto o más que yo.

14 de junio de 2006

7

Dichos y frases hechas

Un poco de cultura popular para vuestros cuerpecillos.

¡A buenas horas, mangas verdes!
Locución figurada con la que se lamenta o reprende la tardanza en la ayuda, especialmente cuando ésta ya es inútil o innecesaria. También se utiliza cuando se agradecen los méritos demasiado tarde, y en general cuando se hacen las cosas a destiempo.

Al buen callar llaman Sancho
Se dice cuando alguien oculta sus intenciones bajo la capa del silencio.

¡A mí, plin!
significa indiferencia, desentendimiento o desinterés. Se utiliza cuando una persona no se siente afectada por algún suceso o por cualquier otra circunstancia que atañe a otros.

A Penseque lo ahorcaron
Frase proverbial con la que suelen reconvertirse las conductas dubitativas, confiadas o descuidadas. Se utiliza para amonestar a las personas poco previsoras en sus asuntos o negocios, o en los de los demás.

A Segura lo llevan preso
Sugiere la necesidad de obrar con prudencia y precaución en todos los asuntos arriesgados o peligrosos. Se aconseja la máxima atención con el fin de evitar descuidos de lso que puedan derivarse graves consecuencias.

Acosado por los ingleses
Deudor, perseguido por los acreedores.

Ahora lo veredes, dijo Agrajes
Frase que indica reto o amenaza de violencia. También se usa modernamente como indicativo de una prueba o de una consecuencia. Se utiliza con ironía.

¡Al maestro, cuchillada!
Frase proverbial con la que se reprende a los desagradecidos. Alude a la indiferencia o desprecio respecto a personas que han ocupado su tiempo y su saber en procurar beneficios. En general, se utiliza cuando un individuo devuelvw mal por bien.

¡Anda y que te mate el Tato!
Imprecación con la que se da por concluida una discusión o cualquier asunto con alguien a quien es imposible hacer entrar en razón. También se utiliza para despreciar opiniones extravagantes o para cerrar disputas muy agrias.

Aquí morirá sansón con todos sus filisteos
Expresión proverbial con la que se da a entender la necesidad de acabar con algún asunto a toda costa y sin temer los peligros que pudieran sobrevenir. También se expresa para señalar la tozudez o tesón respecto a algún negocio, o el fin de éste. En ocasiones significa desbarajuste, caos o desgracias sin cuento.

Armarse la Marimorena
Expresión utilizada para describir gran algarabía, o, en otros términos, mucho alboroto, con disputas, reyertas, voces y golpes.

Armarse un Tiberio
Formarse gran alboroto y desorden. Generalmente va acompañado de pendencias, reyertas y destrozos, pero puede dar a entender sólo mucho ajetreo, por diversión o fiesta. También se utiliza para designar asuntos embrollados o de difícil solución.

Así se las ponían a Fernando VII
Se utiliza cuando alguien, por el trabajo de otros, encuentra muchas facilidades en la ejecución de un proyecto; y, en general, se dice en los casos en los que no hay ninguna dificultad para solventar un problema.

Beber la copa de Alejandro
Con esta expresión se pone de manifiesto la confianza absoluta respecto a otra persona.

Buscar a Marica por Rávena
Se expresa cuando resulta muy difícil o complicado buscar algo o dar con la solución de algún problema. En general, se utiliza para señalar los inconvenientes en lugares donde hay multitudes.

Caro como el aceite de Aparicio
Expresión familiar utilizada para señalar el precio excesivo de alguna cosa.

Comer como un Heliogábalo
Significa comer mucho y de forma inmoderada; glotonería.

Como el alcalde de Dos Hermanas, que abolió el concilio de Trento
Expresión que indica abuso de autoridad, o locura en determinados actos, y en la que se da a entender que alguien no se somete a reglamento, o ley o normativa alguna.

Como el maestro Paradas: ¿pelo al perro? Pélelo usted
Comparación que designa indiferencia y despreocupación.

Donde dije digo, digo Diego
Se reprende a quien se deslice de algo, o no cumple una promesa.

Dormir más que los siete durmientes
Comparación con personas que duermen mucho o que gustan de estar en exceso en la cama.

El año de la Nanita
Se dice para expresar la antigüedad de alguna cosa o acción.

El festín de Baltasar
Se dice de los banquetes exagerados y de las comilonas con mucho gasto.

Estar en brazos de Morfeo
Estar dormido. Dormir y soñar.

Estar hecho un Adán
Estar sucio y, en general, poco aseado, desastrado, harapiento y mal vestido.


Y por hoy ya tenemos nuestra lección de cultura, próximamente la segunda parte.




Y después de todo esto os dejo un enlace a un blog muy interesante sobre juegos de mesa, seguro que encontráis muchos interesantes:
Total board gamer

12 de junio de 2006

0

Mis videoclips

Otra ronda de videos de mi parte, esta de de los videclips que más me han llamado la atención y que espero que no os dejen indiferente.

Uno de este gran grupo de musica alemán, que cada día me gustan más estos cabrones.



Este video lo vi hace años en el canal VIVA, puede que tuviera unos 10-11 años, la canción me gustó aunque el video me daba repelús pero estas cosas se superan



Otro grupo que descubrí en mi querido canal VIVA, por cosas de la vida sin buscarlo llegó a mi.



Y otro del mismo grupo, que acabo de encontrar ahora y me gusta también




Y por hoy nada más, dentro de unos días pondré otros cuatro. ¡A gozarlos!
2

Campaña contra el VIH

Ya sé que estoy poniendo muchos videos pero no puedo evitarlos, hay tantos para recordarlos. En esta ocasión es merecedora de mención la campaña contra el VIH de francia, que a mi pareces muestra como son las vidas que tenemos y como deben ser vistas.







Y como frase estelar: Haz el amor y no la guerra, pero haz el amor con protección.

7 de junio de 2006

1

Mis anuncios preferidos II

Una rondita más de anuncios que me gustan










Y este ultimo que me da que no es un anuncio pero me ha llamado tanto la atención que tengo que ponerlo

30 de mayo de 2006

1

Creativos

Normalmente se piensa que un creativo no hace nada la mayor parte del tiempo, solo descansar y dejar que vengan las ideas. en este video que he encontrado se demuestra totalmente que no es tan fácil ser creativo, y mucho menos hacer un buen final en una historia.

29 de mayo de 2006

28 de mayo de 2006

1

Horas felices

De nuevo algo de publicidad en este sitio xDDD La promoción de horas felices de movistar está bien, pero cuando alguien más la tiene para mandar mensajes asi que si eres de movistar ya estás tardando en apuntarte y mandarte mensajes conmigo xDDDD Yo dejo la puerta abierta.

22 de mayo de 2006

0

Enseñame tus barras y te diré quien eres

Una nueva moda arrasa por internet, se tratan de unas minibarras que se ponen en la firma y te indica un poco como es la persona. La página es http://www.userbars.com

Y aqui os dejo mmi selección de barras

17 de mayo de 2006

8

Chapas personalizadas

Chapitas guays danos tus modelos te las sacamos por solo 1€
¿Cuántas quieres?



chapas


No dejes que esta información se quede aquí, comentaselo a tus amigos que seguro que hay alguno buscando chapas.

P.D.- Es en serio, no es publicidad que se haya colado.



Y después de todo esto os dejo un enlace a un blog muy interesante sobre juegos de mesa, seguro que encontráis muchos interesantes:
Total board gamer

6 de mayo de 2006

2

Poder

Vivimos en una época en que la oferta y la demanda han dejado de existir, ahora solo importa conseguir que más gente que quiera un producto a base de nergarles el acceso a las demás opciones, aunque sea algo diferente. Por ejemplo una marca de detergente ya no lucha por ser la mejor entre las otras marcas sino que la gente sea incapaz de vivir sin ese detergente, ya sea para limpiar la ropa, el baño o hacer la comida. Solo se puede vivir para y por su producto.
Esto viene desde que la gente tiene más opciones de elección, como no se puede ser el mejor de todos se trata de ser el único. ¿Vas a dar opciones a la gente de que descubra que hay algo mejor? No, porque sabes que no lo eres y por lo tanto lo mejor es hacer que el usuario o en este caso el lemming haga lo que le digas y solo conozca lo que tu ofreces.



bill


En qué estaría pensando Dios cuando dotó al ser humano de libre albedrío, gran error, porque así no se puede controlar a nadie.
Libre acceso a la cultura, ¡ja! ¿quién inventaría esa barbarie? Nuestro lemming no puede pensar por sí mismo ya que pensar es tener opción de elegir y eso no es lo que queremos. Suprimámosle esa capacidad de pensar, enseñémosle que solo nosotros tenemos la verdad absoluta y que hacer cualquier otra cosa es perjudicial para él y encima nos traiciona.
Una nueva generación de lemmings no pensantes es el futuro y la mejor opción para que los grandes tiburones engorden cada día a base de engullir a sus usuarios. Gente que solo coma de las migas que les ofrecemos como lujosos manjares, ohh que excitante visión, más de un tiburón se masturbaría al ver que esa visión se cumple. Por eso lo mejor son los robots, esas cosas que hacen lo que una persona no puede hacer, porque sería darle la opción de saber como es el mundo.
Medios de comunicación manipulados para que se oiga que solo lo nuestro es lo mejor y que los que han tomado el camino equivocado se vea que son castigados. Así funciona desde el princpio de los tiempos, dejar a la gente la opción de pensar y elegir es un error. La cultura solo sirve para decir que solo nosotros lo somos, todo lo demás es incultura forzada.
Somos la verdad obsoluta y no necesitas hacer preguntas fuera de nuestro ámbito, tenemos las respuestas y si no te la damos es porque no está bien formulada la pregunta. no existe nada fuera de nosotros y si lo hay es solo una imitación. El mundo lo creamos nosotros y por lo tanto sin nosotros no existe nada. no puedes escapar de nuestro control porque nos necesitas y por lo tanto siempre volverás y tendrás que pedir perdón por el daño causado.


religion


Yo soy el bien,
soy el principio
y el final
pues acabarás cuando yo quiera.
Estás atado a mi
y si tiras
te harás daño tu mismo,
y yo lo notaré
acortando tu cuerda,
de tal forma
que a más te quieras alejas
más junto a mi estarás.

No luches
porque es inutil,
no pienses
porque no sabes,
no me lleves la contraria
pues solo estarás limitandote a ti mismo.

Si quieres vivir
hazlo como te digo,
calma mi apetito
siendo mi plato favorito,
vacía tu mente
de todo,
menos del pensamiento
de que no puedes enfrentarte a mi.

Témeme
y adórame,
soy un ser supremo
al que nadie puede controlar
ni enfrentarse.
todos los que se han enfrentado
han acabado mal,
no se lo puedes preguntar
a nadie
porque no lo saben,
o mejor dicho
lo saben,
pero dar a conocer esa información
es traicionarme
y por lo tanto
reninciar a mi protección.

Yo os protejo
de la crueldad del mundo,
os protejo de todo mal,
menos de mi,
pues mi ira
es imposible de controlar.
Por eso no me hagas nada,
ya que puedo eliminarte
sin que nadie
note tu ausencia,
y además haré
que te odien,
pues alguien así
no merece respeto.

Me rogarás
y suplicarás
que te devuelva a la vida,
pero solo lo haré
cuando esté seguro
de que no volverás
a traicionarme,
pues hacerlo será
la peor decisión de tu vida.

Vive adorándome
o muere en soledad
y sufriendo
de tal forma
que te arrepentirás
de haberme traicionado.
y solo quieras terminar
muriendo definitivamente.

Esta es mi obra
y este mi poder
es lo único que debes saber
para ser feliz.

2 de abril de 2006

1

Quien tiene el poder...

Es muy fácil criticar en esta vida las injusticias que ha habido por las personas crueles que han tomado el control, y decir con más facilidad aun que menos mal que estamos libres de esas injusticias ahora.

Pero no es verdad, actualmente todo el mundo es un dictador en potencia, solo hace falta darle un mínimo de poder y podrá (y lo hará) manejar la realidad a su antojo. Si hay algo que no es de su agrado podrá eliminar esa parte y seguir inventando su mundo en el que no hay nada que le pueda hacer demostrar que es una persona cruel.

Ninguno aceptamos que seamos crueles, todos nos vemos como victimas. Víctimas de la sociedad, víctimas del mundo que nos rodea, pero lo que en realidad somos y no nos damos cuenta de ello es el ser víctimas de nosotros mismos.

Todos manejamos nuestra realidad para hacer que no haya nada por lo que se nos pueda tomar como una mala persona, eso jamás, somos una persona ejemplar: amigo de nuestros amigos, amable, comprensible, atenta, que sabe escuchar, ayudar y que nunca ha hecho nada en propio beneficio si con ello perjudica a los demás. Y si en el camino de nuestra vida hay un momento en el que todo eso no es verdad, se elimina lo relacionado con esa persona y listo.

No somos lo que nos ha pasado, no somos lo que nos ha hecho el mundo, somos simplemente el puzzle que hemos creado de eliminar de nuestra vida las piezas que demuestran nuestra maldad. Y si para poder eliminarlas hay que usar el poder que tengamos pues se usa, al fin y al cabo nos hace quedar como mejores personas porque no habrá nadie que pueda certificar lo contrario.

30 de marzo de 2006

3

Libertad

Tú dices escapa
y yo pregunto cómo,
tú dices huye
y yo pregunto por dónde,
tú dices escóndete
y yo pregunto en que lugar,
pues tú eres la llave
que abre mi prisión,
tú eres la brújula
que me indica mi camino,
tú eres la gruta
donde me quiero refugiar.

Pero no estás dispuesto a asumir
el ser mi guía
y solo apareces
para recordar mi agonía,
ya que veo la cerradura
y no puedo abirla,
miro por la ventana
y ni la luna el camino ilumina,
imagino un refugio
en el que no me cobijaría.

Es tan difícil conseguir
escapar de esta prisión
pero es más dificil sin ti
sin tu ayuda, sin tu ilusión,
sin tu mano tendida
esperando mi decisión.

Quiero salir,
quiero oler el mundo,
sentirlo brotar bajo mis pies,
pero si he de sacrificarme
lo haré,
porque para encontrarme perdida
sin esperanza,
ni alegría,
ten por seguro, vida mia,
que prefiero estar dentro
que salir fuera
y estar sola.

15 de marzo de 2006

0

Madurez material

Este fin de semana he podido observar como ciertas personas se sienten madurar por las cosas que poseen. Nunca pensé que algo así podría pasar, es más ni imaginaba que tener algo que antes no has tenido hiciera "madurar" a una persona.
Será por la sociedad, que nos obliga a madurar dentro del consumismo y solo nos vemos crecer cuando empezamos a tener cosas mmás caras aun que nos distinguen de los más jovenes o más "inmaduros".
Quizá al llegar a este punto nadie se entere bien de que va todo este asunto asi que relataré el hecho que me ha llevado a pensar así.
Este fin de semana he estado con una persona muy cercana a mi, a la cual conozco de toda la vida, y siempre ha parecido que la conocía perfectamente, por lo menos hasta ahora. Al parecer esta persona se comporta y siente más mayor por el hecho de que su pareja tenga un coche, puede resultar un tanto chocante esto pero es verdad, esa persona se conporta como si fuera más madura por ese hecho.
Esto me hace preguntarme si el ir madurando en esta sociedad es ir teniendo cada vez más cosas, o quizá usar más cosas que no todo el mundo tiene. Yo he pensado desde siempre que para crecer como persona habría que ponerse límites que no se puedan ver, por asi decirlo, como prometerse estudiar cierta cosa, aprender cierta otra, etc.
De hecho mi vida ronda totalmente sobre cosas inmateriales, todo lo que hago es para demostrarme a mi misma que puedo hacer lo que me proponga y que este mundo de tibures no es tan dificil como me han contado antes de dejarme escapar de la red (aunque aun no soy totalmente de esa red que me sigue oprimiendo, a veces tensandose y a veces desapareciendo de mi vista sus limites).
Seguiré sin entender la razón de que las personas tengan que hacer cosas totalmente iguales las unas a las otras para mostrarse a sí mismas o al mundo que son diferentes, porque al parecer para ser original debes irte un fin de semana, puente o cualquier otra fiesta con tu pareja a algún lugar lejano, cuanto más lejos y caro sea el sitio más diferente eres. En cambio el poder compartir cualquier instante sin necesidad de irse lejos para saber que es lo que se siente hacia esa persona y que es lo que siente hacia ti es algo totalmente "inmaduro" porque si no lo haces te miran como un bicho raro.
Siento que el mundo me dice que consuma, cuanto más tiempo esté en este planeta viviendo más tengo que gastar para hacer cosas que para todos son aceptables y responsables. Me niego, no quiero hacerlo porque no me parece que uno necesite eso para sentirse feliz. Yo viviré mi felicidad tal y como quiera sin que nadie me obligue a hacer determinadas cosas al llegar a cierta edad, maduraré inmaterialmente ya que es lo único que me hace sentirme realmente una persona.

13 de marzo de 2006

1

5 hábitos extraños

Se han juntado los planetas para hacer esto xD es decir, me aburro, tengo ganas de poner algo y he visto en el blog de Toni que me había pasado el testigo para hacerlo asi que allá voy (aunque no sé si encontraré solo 5).

1.- Odio ver que alguien se muerde las uñas, si lo veo surgen varios procesos en mi.
a) El mundo deja de existir y solo puedo ver como se muerde las uñas.
b) Mi pierna toma vida propia de mi nerviosismo general.
c) Intento respirar y volver a tomar conciencia del resto del mundo, pero es imposible.
d) Voy directamente a apartarle la mano para que no se las coma y digo "no lo hagas que me pone nerviosa)
Este proceso puede suceder en unos segundos, que para mi son eternos.

2.- Usar el mismo boli para los exámenes hasta que suspendo alguno con él, en ese momento aparto otro boli para el siguiente exámen, y aunque se me acaben todos los demás ese no lo uso si no es un exámen (en la uni eso ya se me ha acabado porque no me dan la nota a tiempo y simplemente uso el mismo boli para todos).

3.- Morderme el labio inferior cuando me aburro, me pongo nerviosa, me concentro... vamos siempre que no me doy cuenta de que lo estoy haciendo. Y eso lleva a al hábito numero 4.

4.- Llevar siempre cacao para los labios ya que el día que se me olvida me hago heridas por lo contado en el punto 3 y porque además se le añade que me pone nerviosa no llevarlo.

5.- Si no está en mi agenda es que no lo tengo que hacer. Mi vida ronda alrededor de ella y antes de hacer nada o quedar con alguien tengo que consultarle. Si mi agenda no está al día mi vida es un caos.


Y como solo eran 5 pues lo dejo ahí que me he dado cuenta de que tengo muchos más, y también lo dejo porque acabo de recordar que no tengo mi cacao cerca.....

2 de marzo de 2006

0

¿Kdd madrileña?

Vale sé que esto no es ningún foro ni nada así pero me gusta tanto como me quedó el tio Sam para animar a la gente a hacer una kdd en Madrid que no puedo resistirme a dedicarle un espacio.

tiosam


Y ya que estamos os animo a todos los amigo a quedar algún día, coño. Que parece que estamos enfadados cada uno por su lado, ya no hay exámenes ni fiestas por las que no se pueda quedar asi que ya mismo hay que quedar, hasta la muerte :P

1 de marzo de 2006

0

Nada

Esta canción me gusta desde hace mucho y no sé por qué pero ultimamente está rondando mucho en mi mente, asi que le dedico un homenaje ya que me parece una buena canción que hay que escuchar de vez en cuando para reflexionar un poco sobre todo lo que nos ha pasado de una vez que se escucha a otra, por lo menos es lo que yo suelo hacer.

Ya no tengo sufrimiento
Ya no tengo quién me mienta
Ya no tengo a quién contarle
Lo que tengo en mi cabeza

Ya no siento desconfianza
Ya no siento más violencia
Ya no siento que mi vida
Valga menos que tu ausencia

Ya no me importa tu destino
Ya solo quiero hallar el mío
Ya no me asombra tu existencia
Ya no me asombra nada, nada

Ya no tengo que explicar
Ya no tengo quién me juzgue
Ya no tengo a quién pedirle
Una opinión sobre mi vida

Ya no siento el alma ciega
Ya no siento el alma muerta
Ya no siento que mi vida
Valga menos que tu ausencia

Ya no me importa tu destino
Ya solo quiero hallar el mío
Ya no me asombra tu existencia
ya no me asombra nada, nada

Para mi ya no existes tiempo
Para mi ya no existes
Para mi ya no queda nada
Para mi ya no queda nada
0

Vivir sin ti

Cuantas veces me he preguntado como sería el final de esto, y cuantas mas he llegado a la conclusión de que no podría sobrevivir si pasara. Pero ahora que lo noto tan cerca que creo estar rozándolo con los dedos me doy cuenta de que no es para tanto.
Sé que puedo sobrevivir sin ti solo si ello hace que tu seas más feliz. Que puedas disfrutar plenamente de lo que te ofrece el mundo a tu alrededor, todo lo que por estar a mi lado no has podido disfrutar.
Por eso te dejo ser libre, disfrutar de tu identidad como persona y descubrir lo que te tiene que dar el mundo, y lo más importante lo que le tienes que dar tu a él. Ve, huélelo, saborealo y si en algún momento de tu libertad te acuerdas de mi piensa que solo tu felicidad hará que la mia sea inmensa.
Nunca antes he comprendido mejor que es amar, es asumir la derrota como si fuera una victoria y disfrutar plenamente solo con la felicidad de la otra persona.
Por fin puedo desearte feliz viaje sin que una lágrima de tristeza recorra mi mejilla.